به نام حق وباسلام (نکته ها و گفته ها) «تمسک به ولایت مولا علی (ع)» 

شیعه در طول حیات ١۵ قرنه اش فراز و نشیب های زیادی دیده است. خانه نشینی امیر کلام و شمشیر، آزار انسیه ی حورا، زهرای اطهر(س) ، شهادت، مسمومیت، حبس و بند و تحریم خاندان رسول رحمت، به رنج افکندن شیعیان، قتل و غارت علویان، روی کار آمدن بنی امیه و بنی عباس، منصور دوانقی ها، حجاج ها، حاکمان سرسپرده ی خلفا که خود را خلیفه ی خلیفه ی رسول الله می دانستند، همچون محمود غزنوی که می گفت : «انگشت در جهان در کرده ام و قرمطی (علوی) می جویم...» تا جایی که ابن سینای علوی از بیم او آواره ی شهر به شهر شد. روی کارآمدن عالمان متعصب ضد شیعه مانند خواجه نظام الملک و... تهاجم وحشیانه ی مغول و ویرانی مساجد ، کشتن علما، بزرگان و اندیشمندان ، حاکمیت حکومت جاهلانه و متعصبانه ی عثمانی که هر روز تعدادی علوی را به جرم قزلباش بودن یا وابستگی به دولت شیعه ی صفوی سر می برید و.... و.... در دوران ما هم که قتل و حبس و تبعید علما و شیعیان در دوران رضاخانی، پسرش، صدام، ملک فهدها. حاکمان کشورهای عربی و... اما شیعه مانده است، زندگی کرده، رشد کرده و بالیده است، شیعه در سراسر حیات طیبه با ایثار، فداکاری، شهادت، اسارت، خون دل خوردن، حکومت های شیعی، نهضت های آزادی بخش، انقلاب های فکری _ فرهنگی، جنبش های علمی _ تحقیقی راه انداخته و با این ابزارها در مقابل کفر، ظلم، نفاق، کج فهمی و تعصب ایستاده است. چرا؟ چون متمسک است به ولایت امیرالمؤمنین (ع) و فرزندان او، چون معتقد است به انتظار، منتظراولی الامراست، چون ملتزم است به اجتهاد.چون حزب الله است و غالبون. دو بال انتظار و اجتهاد پرواز شیعه را ممکن ساخته است، حیات شیعه در دریای انتظار و آسمان اجتهاد است. او منتظر است و مقلد، چشم در راه منتظر و دست در دست ولی فقیه. پس شیعه شکست ندارد، ایستایی ندارد، شیعه همه اش شور و شعور و شعف است، جویبارها و رودهای غم را در پشت سد صبر گرد می آورد تا سیلی بسازد برای نابودی استکبار، کفار، منافقان، صهیونیست ها و دشمنان اهل بیت. انشاءالله شادکام باشید