​

 مفاخر تویسرکان (٢۴) آیت الله شیخ علی تألهی
آیت الله تألهی در فروردین سال ١٢۵٩ ش در خرم آباد در خانواده ای متدین  به دنیا آمد.
حاج شاه محمد پدر ایشان از تجار نیک نام بود.
ایشان تحصیل مقدمات را در خرم آباد آغاز کرد و برای ادامه ی تحصیل و استفاده از محضر آیت الله بروجردی عازم آن شهر شد.
آقای تألهی به حوزه ی  نجف هم وارد می شود و از محضر آیت الله سید ابوالحسن اصفهانی و میرزا محمد حسین غروی نائینی کسب فیض می کند.
با رونق یافتن حوزه  ی علمیه ی قم و هجرت آیت الله بروجردی، به قم می رود و در درس آیت الله شیخ عبدالکریم حائری حاضر می شود.
آیت الله تألهی از این بزرگان اجازه ی اجتهاد می گیرد و برای نشر معارف اسلام در درود رحل اقامت چند ساله می افکند.
در سال ١٣٢٩ش بعد از فوت آقای نعیمی مدیر مدرسه ی علمیه جمعی چهل نفره از فضلا و طلبه های تویسرکان از آیت الله بروجردی تقاضای سرپرست و مدرس برای حوزه را مطرح می کنند که ایشان آقای تألهی را برای انجام امور مدرسه و تبلیغ احکام و معارف اسلامی به تویسرکان اعزام می کنند.
 ایشان که در ۴٨ سالگی به درجه ی اجتهاد رسیده بودند افزون بر اجازه ی اجتهاد و روایت و سپری کردن خارج فقه و اصول در حکمت و علوم عقلی هم دستی داشتند و هم مباحثه ی ایشان در حکمت مرحوم علامه رفیعی قزوینی بوده اند.
 آیت الله تألهی که از دستیاران آیت الله بروجردی در فعالیت های اسلامی بودند و بین بزرگان و مجتهدان قم سرشناس و بارز محسوب می شدند شهرت اهل علمی را به گمنامی اقدامات دینی و فرهنگی اجتماعی فروختند و مدت بیست و نه سال خادم و راهنمای دینی مردم تویسرکان شدند و حاصل این زحمات تربیت ده ها شاگرد و عمق بخشیدن به فرهنگ دینی مردم بود که تویسرکان دارالمومنین لقب یافت و در فعالیت های دینی، اجتماعی ، سیاسی و فرهنگی در استان و کشور حرفی برای گفتن داشته و دارد.
زهد و تقوای این عالم الهی از دید مردم دور نمی ماند و همگی  با  استغناء، کرامات، مرگ آگاهی و وارستگی این بزرگمرد آشنا بودند.
روحانی های  فاضل تویسرکان همگی از شاگردان ایشان بوده اند و صفا، خلوص، صداقت، قناعت ومردم داری این عزیزان میراث آن بزرگ است.
سرانجام این عالم وارسته در  اسفند ماه سال ١٣۵۴ ش به دیار باقی شتافت و با تشییع جنازه ی  باشکوه مردم عزیزی تویسرکان در بهشت زهرا آرام گرفت و بر مزارش بنای یادبودی ساخته اند.

منابع
١ _یادمان تویسرکان، به کوشش حسن انصاری.
٢ _ زندگی در پرتو دین، ولی الله فوزی

​

​

​

​

​

​

​