به نام حق وباسلام
(نکته ها و گفته ها)
«طاغوت»
برخی با شنیدن این واژه، تمام ذهنشان به دنبال بار سیاسی این کلمه کشیده می شود و به این فکر می کنند که شخصی، رژیمی، حکومتی، دیگری را به عنوان رقیب از پا درآورده، جایگزین او شده و نامش را به زشتی می برد.
با رجوع به فرهنگ قرآن کریم می خوانیم : «ان الانسان لیطغی  ان رآه استغنی»
انسان هنگامی که خود را صمد دید، بی نیاز دید، بر دیگران سر و سرور دید، طغیان می کند، ادعای صمدی و بی نیازی می کند، کبر می ورزد، غرور می یابد و مستکبر می شود، همان که شیطان کرد.
با نام طاغوت ها آشنا هستیم، اما برخی از آن ها را ندیده ایم، نمرود، فرعون، چنگیز، آقا محمد خان قاجار، رضاخان و پسرش، سردمداران استکبار جهانی و...
این افراد ابتدا از مرز حکمرانی طغیان نکردند، بلکه از مرز انسانیت، آزادگی، اخلاق و صفات انسانی عبور کردند. 
اینان بر اخلاق و انسانیت شوریدند، موازین انسانی و اخلاقی را زیر پا گذاشتند. 
نمونه ی بارزش سخنان این جلف قمارباز سرخوش از قدرت و ثروت (ترامپ) بود که گفت :باید باسن (نشیمنگاهم) را ببوسند و.... 
و چه حقیرند آنانی که به اینان دلبسته اند و اینان را الگو و اسوه ی خویش ساخته اند. 
بسا بی شرمی و بی ادبی و... 
شادکام باشید