​

مفاخر تویسرکان (١٣)کربلایی کاظم ساروقی، حافظ الهی قرآن کریم
کربلایی کاظم در حدود سال ١٢۶٠در روستای ساروق فراهان به دنیا آمد.
در نوجوانی و جوانی با خلوص نیت نماز، روزه، خدمت به مستمندان، نیکی به پدر و مادر و زیارت امام زادگان هفتاد و دو تن ساروق را انجام می داد.
کارگر شخصی بود که زکات نمی داد، او را رها کرد و به کارگری در جاده ی اراک _ قم پرداخت، بعد از توبه ی آن شخص به روستا برگشت و کشاورزی را ادامه داد.
روزی به اذن خداوند در صحن امامزادگان به وسیله دو بزرگ زاده ی نورانی حافظ کل قرآن شد، علمای شهر اراک او را امتحان و تصدیق کردند.
به زندگی عادی اش ادامه می داد، در سال ١٣١٨به همراه کاروانی برای زیارت عتبات از طریق ملایر و تویسرکان عازم بود که در سید شهاب جا ماند و برای امرار معاش چهارده سال به انبارداری، باغبانی، کارگری می گذراند، خانواده اش بعد از مدتی به او می پیوندند و کربلایی  شب ها به مردم قرآن می آموزد.
فرزندش هم آقا اسماعیل  در سید شهاب ازدواج می کند و  مکتب خانه ای باز می کند و کربلایی آن جا هم تدریس می کند.
کربلایی برای خرید مایحتاج زندگی بارها به تویسرکان می آید و دوستان زیادی پیدا می کند که روزهایی به صورت میهمان در منزل آن ها ساکن می شود.
در یکی از این سفرها با آیت الله خالصی زاده از مراجع عراق که در ایران تبعید بود، در تویسرکان برخورد می کند و آیت الله موجب شناسایی ایشان به علما و مراجع قم می شوند.
این همشهری افتخاری ما که شهره ی کرامت و معجزه اش جهانی شده است و ٢۴ کتاب و صدها صفحه مصاحبه و گزارش از او در نشریات آمده، در سال ١٣٣۶ش رحلت کردند و در قبرستان نو قم مدفون شدند  و بعدها آرامگاهی بر مزارش ساختند.

​

​

​

​

​