​

مفاخر تویسرکان (١٨) آیت الله سید عبدالرحمن مهدیان 
سید رحمان فرزند مرحومین سید ابوطالب و سیده معصومه میرمعینی از سادات آرتیمان در بیست و پنجم مردادماه ١٢٨٣شمسی در محله ی سادات سرکان متولد شد. 
در سرکان از مکتب خانه ی میرزا یحیی شریعتمداری بهره می برد و مقدمات را نزد آیت الله آسید صالح مهدیان فرا می گیرد. 
بعد از آن مدتی در تویسرکان منضر آقابالجه را درک می کند همان استادی که شاگرد خویش را تا پایان عمر مدیون نصایح و ارشادات خود می سازد. 
شوق تحصیلات فزونتر او را به مدرسه ی زنگنه در همدان می کشاند، سیزده سال در محضر بزرگان همدان از جمله آیت الله حمیدی بزرگ با دو همشهری اش آمیرزا محمد آقا رضیی و شیخ عبدالوهاب محسنی سپری می کند و برای دروس خارج به قم عزیمت می کنند. 
در قم به حضور آیت الله خوانساری بزرگ می رسند و با راهنمایی ایشان در حجره ی مدرسه ی دارالشفاء ساکن می شوند. 
در ورود به قم در آزمون طلاب شرکت کرده و حائز مدرک فوق لیسانس معقول و منقول شناخته می شوند. 
ایشان فقه و اصول را در محضر آیت الله بروجردی ، اخلاق و تفسیر را درخدمت شیخ عبدالنبی عراقی، و سایر دروس حوزوی را از مجلی آیت الله شیخ عبدالکریم حائری خوشه چینی می کنند. 
با آیت الله مرعشی بسیار مأنوس بوده و از این بزرگان اجازه ی اجتهاد داشته اند. 
پس از اقامت سی ساله در قم به امر آیت الله برومردی برای ارشاد مردم تویسرکان و سرکان و اقامه ی جمعه و جماعت در سرکان رحل اقامت می افکنند. 
مسمد آسید صالح پایگاه تبلیغی و مصلای جمعه و جماعت ایشان بوده است.حوزه ی درس ایشان هم پذیرای طلاب و یضلایی از تویسرکان، کاشان، اصفهان و قزوین بوده است. 
سرانمام این عالم زاهد و عامل در دوم بهمن ماه ١٣۶١ش رخت به جوار رحمت الهی کشیدند و در ورودی مسجد آسید صالح آرام گرفتند.

منابع :
١ _ شوریدگان ج٢، صحبت الله مرادی
٢ _دست نوشته ی آقای سید محمد مهدیان فرزند آن بزرگوار.

​

​

​

​

​

​

​

​

​