به نام حق وباسلام

(دل نوشته های سفر حج ١۴٠۴)

 « ١٢ _ طواف» ق دوم

طواف، تحول است، حرکت رو به جلو است، گذشتن و گذاشتن است.

طواف دور و تسلسل نیست، به نماز ختم می شود، به سعی بین صفا و مروه، یعنی راهی است ادامه دار.

به توحید، به نماز، به بندگی و تسلیم.

دست در دست حجر الاسود می نهی تا تو را برساند.

این سنگ سفید که ظاهراً رنگ همنشینی ما را گرفته است و  «الاسود» شده است، میقات پیمان است.

باید «او» را، او می گویم نه  «آن» لمس کنی، او،جاندار است، او زنده و گویاست، او الله اکبر ما را به دوست می رساند.

استلام حجر، بیعت مجدد است.

قالوا بلی ی مجدد است.

طواف انفرادی نداریم، جمع است و  «یدالله مع الجماعه»، زن و مرد، امت محمد (ص) از ملت ها و نژادهای مختلف، زبان های گوناگون، اما همه  «الله اکبر» گویان، همه لبیک گویان، نام الله بر لب و عشق حق در سر. 

اما!!!

اما، شیطان هم در حال طواف است، هاله های شیطانی، زرنگی ها. پیش رفتن ها، پس زدن ها، هل دادن ها، سخت گیری بر برادر و خواهر دینی.

فشار قطارهای تند و تیز سیاهان آفریقایی، چسبیده به هم، هر چه سر راهشان باشد، له می کنند و رد می شوند، این هم نوعی عبادت است؟

شیطان این جا هم در کمین است.

نفس گاه بیدار می شود!!!

نفس اژدرهاست او کی خفته است

از غم بی آلتی افسرده است (٢) 

شیطان کمک می کند تا دیگران را پس بزنی.

 «ما» را طرد و «من» را اثبات کنی.

سلطه ی توانا بر ناتوان

جلو افتادن از دیگران

کبر و استکبار

و این جا شیطان بر قلب بعضی حاکم است. رشته ی ارتباط کعبه و حجر الاسود را پاره می کند. او حاکم می شود و از درون من می خواهد  «من» طواف کنم،  «من» جلو بروم،  «من» حجر را لمس کنم، «من» مقام را ببوسم.

پس

 «ما» چه می شود؟

فلسفه ی طواف رسیدن  «ما» است نه «من»، اگر من بود، حج گروهی نبود، طواف گروهی نبود، حج، زمان معین نداشت، اجتماع مسلمانان تشکیل نمی شد.

این جا هم بوته ی آزمایش است.

گرما، ازدحام جمعیت، ولع به پایان رساندن مناسک و اعمال، و از همه مهم تر جدال با شیطان و نماینده اش  «نفس اماره».

گاه این ها، طعم طواف را بر طواف کننده ناگوار می سازد.

طواف مظهر رحمت است، محل یکی شدن است، با هم، بودن است، با هم، رسیدن است، با هم، چشیدن است، با هم، لمس کردن است. این جا فرد، وجود ندارد، من وجود ندارد، ما، باید باشد.

طواف مسابقه نیست

طواف کشتزار حریم ها و حرمت هاست

صف طواف را نباید به حرام بیالایی

شانه به شانه شدن، لمس بدن ها، بی توجهی به محرم و نامحرم، از معنویت طواف می کاهد. باید درحرم و حریم خدا  حریم خود و دیگران را رعایت کنی

ادامه دارد