به نام حق وباسلام (دل نوشته های سفر حج ١۴٠۴)

 «٢ _ انتظار» ق دوم 

در شوق خود شک دارم نه این که نخواهم، نمی توانم پیراستن، پیراستن، چگونه؟ چگونه؟ فرمودی : «... من یتق الله یجعل له مخرجا» (٧) تقوی! ، تقوی! 

منسوخ شد مروت و معدوم شد وفا زین هر دو مانده نام چو سیمرغ و کیمیا (٨) 

آیا تقوی هم چنین است؟ 

از همان نوع «دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر» است. 

متقیان همان انسان ها هستند. «کز دیو و دد ملولم و انسانم آرزوست» (٩)

 خدایا من نفس بنده ام، نه خدا بنده من هوی بنده ام، نه الله بنده من که خود را بهتر می شناسم می خوانم. : «الحمدالله الذی ستر ذنوبی و عیوبی ولم یفضحنی بین الخلائق» (١٠)

 من! بله تو! مگر تو : «الحمدالله الذی جعلنی من امة محمد (ص)..» نیستی؟ پس بکوش تا : «الحمدالله الذی عرفنی نفسه ولم یترکنی عمیان القلب» (١١) باشی بخوان «... الحمدالله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لولا ان هدانا الله...» (١٢)

 مگر شده ام؟ راه دراز است و. همت کوتاه «الهی در ذات خود متحیرم تا چه رسد به ذات تو» (١٣) 

آزادم یا بنده؟ مختارم یا مجبور؟ شاکرم یا نفور؟ من چه ام؟ من کیم.؟ من کجایم؟ من کدامم؟ آیا گفته ای :صد بار اگر توبه شکستی باز آ؟ گفته اند : «ان الله فی قلوب المنکسره» (١۴)

 قلبی مانده است که بشکند؟ دلی مانده است که بلرزد؟ شهوت و شهرت ، غیبت و تهمت، پرگویی و پرخوری، خور و خواب و خشم و شهوت شغب است و جهل و ظلمت حیوان خبر ندارد ز جهان آدمیت(١۵)

 آیا حیوان ناطق وصف انسانیت است؟ من در کجای وجودم ایستاده ام؟ تیرگی ها یا روشنایی ها؟ ظلمتم یا نور؟ جسمم یا جان؟ عقل سرخم یا سپید؟ عقل معاد یا عقل معاش؟ نمی دانم؟ گفتی بیا «ادعونی استجب لکم» (١۶)

بیایم! چگونه؟ ره گم کرده ام، نه، نه، خود گم کرده ام، نه، خود، که دل گم کرده ام. «خانه ی دوست کجاست» (١٧) 

نمی دانم راه را نشان بده با من آشتی کن نه باید با تو آشتی کنم. امیدوارم شاید انتظار به سر آمده، شاید. حداقل تا خانه ی گل.... ادامه دارد

پی نوشت های ٢ _ انتظار 

١ _یوسف :٨٧

٢ _شیخ احمد جام

٣ _ عبس :٣۴ و ٣۵

 ۴ _ اقتباس از قرآن کریم

 ۵ _ عراقی، غزلیات، غزل ٢٩۵ 

۶ _ سعدی، غزلیات، غزل ١١١ 

٧ _ طلاق :٢ 

٨ _ سنایی، دیوان، قصاید، قصیده ۶ 

٩ _ مولانا، غزلیات شمس، غزل ۴۴١ 

١٠ _ حاشیه مفاتیح، دعاهای صبح و شام 

١١_ همان 

١٢ _ اعراف :۴٣ 

١٣ _ جمله ای از وصیت نامه شهید کریم مرآتی

 ١۴ _مجلسی، بحارالانوار ، ج ٧٠ (این روایت گرچه سندش ضعیف است اما به شکل های مختلف از رسول رحمت نقل شده است)

 ١۵ _ سعدی، غزلیات، غزل ١٨ 

١۶ _ غافر :۶٠ 

١٧ _ سپهری، شعر نشانی