به نام حق وباسلام

(دل نوشته های سفر حج ١۴٠۴)

 «۵ _ خداحافظی »

رفتن حتمی شد (۶ خرداد ١۴٠۴)،بعد از گردآوری توشه، نوبت خداحافظی است. عرف است و شرع، باید از بستگان، وابستگان، همسایه ها، همکاران، خداحافظی کرد.

با خداحافظی، اولین رشته ی تعلق پاره می شود. ترک یار و دیار.

می گویند، التماس دعا، نشانه هایی می دهند که یادشان باشی. نصیب شما بشود، محتاجیم به دعا، قسمت شما و...

تعارف است یا حقیقت، نمی دانم.

می گویند، سفر خوبی است، قدر بدان، استفاده کن، شاید تکرار نشود.

می گویم، خوب، یعنی  چه؟ یعنی آرامش (١)؟ ، یعنی بی نهایت؟ ، یعنی جارالله بودن؟یعنی شستشو در چشمه زمزم، یعنی غرق شدن در دریای رحمت، یعنی یگانه شدن ، یعنی به خدا رسیدن؟ خوب یعنی خوب؟ با چه دید و چه بینشی؟

دل کندن دشوار است اما کشش دل بستن بیشتر است.

شوق دیدار یار است و وصال محبوب.

زنگ می زنی، پیام می دهی، می روی، می بینی، می بوسند، می بوسی .

باید حلالیت بطلبی، این سفر ممکن است بازگشتی نداشته  باشد.

باید وصیتی بنویسی یا وصیت را نو کنی، تکلیفت را با خدا و خلق خدا روشن کنی، حق الله را بگذاری و حق الناس را بپردازی.

کم کم باید خود را بتکانی، آن چه بر دست و گردن است  بریزی و آن چه دست مایه و پای افزار رسیدن است برداری.

شاید این آخرین فرصت گزاردن حقوق باشد.

باید سری به دیار خاموشان زد، پدر، مادر، بستگان هم، چشم به راهند، اگر زنده بودند، اشک شوق در چشم می آوردند و به خود می بالیدند که فرزندشان در راه خداست. 

و امید نیابت زیارت و عبادت. 

می خواهی بروی به حج، حج یعنی قصد، حج یعنی رها کردن و رها شدن، حج یعنی گسستن، حج یعنی پیوستن، حج یعنی ترک ملک و ملک و رسیدن به مالک. 

خدا حافظ یار و دیار، خداحافظ ملک و اموال، خداحافظ اندوخته های یک عمر دویدن، خداحافظ خوردن ها و نخوردن ها، خداحافظ مدرک و ثروت، خداحافظ پست و مقام، خداحافظ.... 

باید بگذاری و بروی و بپوشی جامه ای سپید که هیچ رنگی از دنیا ندارد،حتی دوخت!!! رنگ خدایی دارد. (٢)

احرام، کفن زندگان است و عرفات قیامت آن ها. کفن ابتدای ترک است و احرام هم. 

به هوش باش  «مؤتزرا کفنی» (٣)

پس، خداحافظ ، ای من ها، ای منیت ها و ای....

ای دوستی ها و دشمنی ها، ای خشم ها و محبت ها، ای سرکشی ها، ای غرورها، ای خود پرستی ها و ای... 

ادامه دارد

پی نوشت های ۵ _ خداحافظی

 ١ _ امام باقر (ع) فرمود :الحج تسکین القلوب

 ٢ _بقره : ١٣٨ صبغة الله و من احسن من الله صبغه ٣ _دعای عهد