به نام حق وباسلام

(دل نوشته های سفر حج ١۴٠۴)

 «١٨ _ مکه، مدینه، دیروز، امروز» ق سوم

اما افسوس 

می گوید:انسان صحنه هایی می بیند که نشان می دهد ما با وحدت جهان اسلام و حتی بین خودمان خیلی فاصله داریم. 

مثلاً در یک هتل چند طبقه به تعداد طبقات نماز جماعت برگزار می شود، هر کاروانی برای خود، 

و این «خود» و« من» هنوز دست از سر ما برنداشته است. 

اگر هتل نماز خانه نداشت، اگر فضای نماز خانه گنجایش نداشت، اگر عده ای بی دست و پا نبودند، اگر و اگر... 

این ها بهانه است، وقتی مانعی نیست، نماز جماعت های جزیره ای، مخالف وحدت است. 

نماز های جماعت باید نماد شکوه و عظمت اسلام و مسلمانان باشد، باید نماد وحدت باشد. 

در مسجدالحرام و مسجدالنبی هم برخی شیعه تر از مراجع و رهبر عظیم الشٱن می شوند. 

باید پشت سر عالم اهل سنت نماز خواند تا وحدت شکل بگیرد، بعد از جماعت هر طور خواستی عمل کن. 

متٱسفانه گاه امام جماعت ها، فرادا نماز می خوانند، اما در نماز جماعت نمازخانه ی هتل حاضر نمی شوند و از آقایان خبری نیست.

یک هتل ١۴ کاروانه، حداقل باید ده روحانی در نماز جماعتش حضور داشته باشد. 

وقتی ما نتوانیم بین علمای خودمان وحدت ایجاد کنیم، از دیگران چه انتظاری داریم؟

در سفر حج باید با اهل سنت همراه شد، هم گفتگو شد،هم‌نوا شد، دوست شد و... 

مگر فرصتی بهتر از حج پیدا می شود؟ 

وحدت باید از خواص شروع شود، عوام به دنبال خواص می آیند. 

وحدت، عالم و عامل می خواهد

وحدت شیخ شلتوت می خواهد 

وحدت اقبال لاهوری و سید جمال الدین اسدآبادی می خواهد 

وحدت امام خمینی (ره) می خواهد 

مگر رهبر عزیز ما در هر پیام حج، ما را به وحدت فرا نمی خوانند؟ . 

پس آقایان علما، آقایان روحانیان کاروان ها، «وحدت »را دریابید. 

و از توصیف مکه دور نشویم. 

در مکه ی امروز، تنها کعبه مانده است در محاصره ی هتل های چند طبقه و کاخ های سر به فلک کشیده 

کعبه مانده است در برابر چشم های بی حیای پروژکتورهای قوی با نور زرد و سپید 

کعبه مانده است در محاصره ی دوربین های امنیتی. 

کعبه و اطراف کعبه تزیین شده است با فرایندهای فن آوری جدید ، پله های برقی ، آسانسورها، ماشین های برقی که ناتوانان را با سرعت برق و باد دور کعبه در طبقه ی سوم می گردانند. 

وسایل نظافت محیط و آب سرد کن ها که هر کدام آرم کشوری را دارند. 

مٱمورانی که با لباس های مختلف یا نظافت می کنند یا زائران را امر و نهی می کنند از پلیس و ژاندارم و نیروی امنیتی تا... 

همه جا هستند، با صدای بلند و نهیب، زائران را امر به جابجایی می کنند،  نمی گذارند همه جا بنشینند، بایستند، باید حرکت کنی و در جای مخصوص بایستی، نماز بخوانی ، یا حتی بخوابی.

به احرام کار دارند، گاه بدون احرام حق ورود به حریم کعبه را نداری و گاه آزاد است. 

ادامه دارد