به نام حق وباسلام

(دل نوشته های سفر حج ١۴٠۴)

 «جده، دروازه ی ورود به عربستان» ق سوم

به ظاهر نبایداکتفا کرد، عمق جریان را باید دید.

مسلمانان گرسنه، جنگ زده، قحطی زده، در بند رژیم جنایتکار و خونریز صهیونی

اما

دریغ از پشتیبانی این کشورهای اسلامی غرق در دلارهای نفتی!!!

این ها را باید دید

بمب های آمریکایی، هواپیماهای صهیونیستی، آوارگان فلسطینی، سوری، لبنانی، عراقی، افغانستانی، سودانی، لیبیایی را باید دید.

ترورها و آدمکشی های آشکار و نهان را باید دید.

تحریم های کشورهای مستقل را باید دید.

رقص شمشیر در کاخ های حجاز زیباست اما زیباتر از آن رقص مرگ. در سرزمین های اسلامی است.

مرگ ۶٠٠٠٠ نفر انسان بی گناه (زن و کودک)، در غزه، حاصل این بی خیالی و تکیه به غرب، سازش پنهانی با اسرائیل و به دست آوردن تجدد در عربستان، امارات، کویت و بحرین است.

می گوید، نگو، کاممان را تلخ نکن، 

از حج و مناسک حج بگو، اسلام که سیاسی نیست، هرکس احکام و وظایف دینی اش  را انجام دهد،دین امری شخصی است، کاری هم به کار قدرت ها نداشته باشد، مرگ، مرگ، چه فایده ای دارد؟

اسلام دین محبت و صفا است. 

جنگ و خونریزی بد است، اسلام دین صلح و مدارا و تسامح و تساهل است. 

می گویم چه شعارهای زیبایی!!! 

می گوید، زیبا؟ روش پیامبر و ائمه ی دین است. 

می گویم، چه زیبا، سرها در زیر برف است.

می گفتند، نه غزه، نه لبنان. جانم فدای ایران، 

کدام ایران؟ 

ایران مستقل یا وابسته؟ 

می گوید حداقل حج را سیاسی نکنید. 

می گویم چرا امام حسین (ع) حج را نیمه تمام گذاشت؟

 یا باید بگوییم مسلمان و شیعه هستیم یا نه؟ 

یا «لا» بگوییم یا  «لا اله الا الله» 

تا 

 «تفلحوا» شویم. 

یا «لا» بگوییم و زندگی کنیم، با مترو، هواپیما، کاخ ساعت. 

لا بگوییم و الله را شعار کنیم. 

 «لا» بگوییم. وبه ترامپ هواپیمای شخصی بدهیم. 

می گوید،  «لا اکراه فی الدین» 

می گویم، این لا، لای آغاز است نه لای پایان، لای تجهیز است نه لای تسلیم.

می گوید و می گویم 

آیا حج برای کسب معرفت نیست؟ 

آیا حج، قصد عزیمت نیست؟ آیا حج پیروی از سیره و سنت انبیاء نیست؟ 

و آیا حج؟ 

ادامه دارد