به نام حق وباسلام

(دل نوشته های سفر حج ١۴٠۴)

 «١۴ _پایان عمره از حج تمتع» ق دوم

انجام عمره از حج تمتع با سعی ببن صفا و مروه پایان یافت.

بلا تشبیه مثل کنکور دو مرحله ای، مرحله ی اول عمره است وحجت الاسلام یا حج تمتع مرحله ی تخصصی است.

مرحله اول را با شور و شوقی وصف ناشدنی، پس پشت نهادیم.

اگر خدا قبول کند.

می گوید:قبول شده ای؟

نمی دانم، شاید!!!

اگر در عرفات، حال خوشی داشته باشم، حتماً قبول شده ام... 

اگر از مشعرالحرام گذشتم و در منی دلی نیازردم و هوس ها را قربانی کردم، قبول شده ام. 

اگر با گریه های شبانه ی عرفات و ناله های قرائت دعای عرفه خودی شکستم قبول شده ام. 

امید دارم 

اما بضاعتی ندارم 

صالح و طالح متاع خویش نمودند 

تا که قبول افتد و که در نظر آید (١)

 «اللهم  عظم بلائی، و افرط بی سوء حالی و قصرت بی اعمالی.... 

... اسرافی علی نفسی، معتذرا نادما، منکسرا مستقیلا، مستغفرا منیبا، مقرا مذعنا معترفا.... یا رب ارحم ضعف بدنی و رقة جلدی و دقة عظمی... . 

الهی و ربی من لی غیرک...» (٢)

ادامه دارد

پی نوشت های ١۴ _ پایان عمره

١ _ حافظ، دیوان، غزل ٢٣٢

٢ _ دعای کمیل