تویسرکان | آثار فرهنگی تویسرکان - جایگاه های عرفا، صوفیه و دراویش

آثار فرهنگی تویسرکان - جایگاه های عرفا، صوفیه و دراویش

آثار فرهنگی تویسرکان
٢ _ جایگاه های عرفا، صوفیه و دراویش
در تویسرکان چهار مکان به این صفت مشهورند :
یک _کمر بسته سرکان
دو _ آرامگاه میر رضی
سه _ چمن شیخ چغندر
چهار _ محله ی دراویش خاکسار
٢ _ ١ کمر بسته سرکان
کمربسته ی سرکان
سه اثر فرهنگی را در خود جای داده است :
قبر ابوالمحجن ثقفی (گفته شد) ، چنار های کهن (گفته خواهد شد)
خانقاه کمر بسته
محل کمر بسته، برای مردم تقدسی دارد تا جایی که برای آن «پیر کمر بسته» ای تصور کرده اند و پیش از این مأمن و محل نذر و راز و نیاز بوده است.
برخی به اشتباه این تقدس را به ابوالمحجن نسبت می دهند و او را کمر بسته ی مولا علی (ع) می دانند.
اصطلاح کمر بسته و کمر بسته ی مولا از القاب و الفاظ عرفا، صوفیه و دراویش است، برخی از بزرگان این فرقه ها مانند شاه نعمت الله ولی ملقب به این لقب بوده اند.
از آن جایی که همه ی فرق باطنی سر سلسله ی خود را علی (ع) می دانند، حتی برخی از فرقه های اهل سنت، پس کمر بسته ی مولا یعنی پیرو آن امام همام یعنی کسی که آماده شده است خلق را دستگیری کند. (نظر کرده).
حداقل از زمان ناصرالدین شاه گزارش تاریخی مبنی بر حضور گروهی از دراویش خاکساریه و نعمت اللهیه در این محل موجود است.
معصومعلیشاه در جلد سوم طرائق الحقایق آورده است : «... چهارشنبه دوازدهم برای گردش و تماشا اول به سرکان رفته، یک فرسخ است، قصه ی کمربسته آن جا معروف و خوشی آب و هوای آن جا مشهور است و درویشان خاکساری و جلالی و عجم در این فصل و در این مکان مینونشان جمعیتی و های و هویی دارند و مردم قربانی آورند و به ظاهر گویند قبر ابوالمحجن است...»
تا سال های ۵۵و ۵۶ به ترتیب دراویشی ظاهراً برای تبلیغ و سیر و سلوک در بقعه ای در کمر بسته ساکن بودند و در تابستان ها تعدادشان افزایش می یافت. خانقاه آن ها حساب می شد و مردم برایشان نذر و نیاز می آوردند و حاجت می خواستند.
ظاهراً مقصود از پیر کمر بسته هم. وجود همین دراویش باشد یا مولا و مراد آنان که گره کشای امور است مثل پیر مسجد باغوار.