آثار فرهنگی تویسرکان_زورخانه های تویسرکان

آثار فرهنگی تویسرکان_زورخانه های تویسرکان
یکی از ورزش های سنتی و پهلوان پرور ما ورزش زورحانه ای است.
غالبا محلات زورخانه ای داشتند که ورزشکاران بدون شرط سنی در آن جا به ورزش می پرداختند.
زورخانه در کوتاهی داشت که همه می بایست هنگام ورود سرخم کنند و متواضع شوند.
بعد از ورودی به سکوهای تماشاگران و میهمانان زورخانه می رسیدی که در یک یا چند ردیف پذیرای مشوقان بود.
جایگاه مرشد (خواننده و نوازنده ی ضرب) بلند تر از بقیه بود به نحوی که بر محیط مسلط باشد. زنگی در مقابل او بود که با ورود پیش کسوتان و بزرگان به صدا در می آمد. مرشد اشعاری در مدح و منقبت مولا علی (ع) بزرگان دین، جوانمردان، بزرگی و نیک آیینی با صدای بلند و آهنگین زمزمه می کرد و ورزشکاران با آن نوا ورزش می کردند.
گود زورخانه که محل هنرنمایی و تمرینات ورزشکاران بود، دایره یا چند ضلعی بود و گاه عمقش تا کمر ورزشکاران می رسید.
حرکات ورزشکاران با مدیریت میدان دار یا میان دار (مربی و پیشکسوت) شامل میل گرفتن، شنو رفتن، انواع چرخیدن، سنگ گرفتن، بازی با میل، کباده کشیدن و...همراه بود.

در تویسرکان چند زورخانه در یک صد سال اخیر وجود داشته است :
یک _زورخانه ی جولستان جنب مدرسه علمیه که امروز قنادی آقای حاج فضل الله شاه محمدی است.
دو _ زورخانه پایین محله، ابتدای خیابان شریعتی، در محل «درمساق» جنب قهوه خانه پهلوان مرحوم حاج عزت بیات.
سه _زورخانه زرهان، در محل خان دراز، جای مهدیه ی فعلی.
چهار _زورخانه ی مرکز شهر، جنب مسجد جامع، جای پاساژ فعلی و حمام خان قدیم
پنج _ زورخانه سجادی، جنب اداره تربیت بدنی
شش _ زورخانه پرسپولیس، در محل باشگاه پرسپولیس، خیابان شهدا.
از مرشدهای این دوره باید از مرحوم مرشد سید حسین و آقای فضل الله محمدی و. آقای بکتاشی نام. برد.
زورخانه ها پهلوانان بزرگی تربیت کرده اند که اسامی آنان و آداب زورخانه و ورزش باستانی در «تویسرکان» آقای مقدم و «فرهنگ عامه» مرحوم صحبت الله مرادی آمده است.