تویسرکان | آثار فرهنگی تویسرکان - درختان معروف و مقدس تویسرکان

آثار فرهنگی تویسرکان - درختان معروف و مقدس تویسرکان

آثار فرهنگی تویسرکان
٢٠ _ درختان معروف و مقدس تویسرکان
گل و گیاه از روز خلقت انسان همزاد او بوده است.
گل و درخت، نماد حیات، جاودانگی، طراوات و سرسبزی است.
امروز یکی از چالش های زندگی بشر، محیط زیست، درخت، جنگل و پوشش گیاهی مناطق مختلف جهان است.
در فرهنگ ایرانی، درخت چنار، تاک (تاق) و ناک (بوته ی انگور) مورد توجه و مقدس هستند. این گیاهان نماد فرمانروایی، تقدس، باروری، حیات و جاودانگی شمرده شده اند.
در اتاق خواب پادشاهان ایران قبل از اسلام یک یا دو نمونه ی تندیسی به عنوان نماد قدرت شاه و نماد باروی،تکثیر نسل و شاهزاده زایی ملکه گزارش شده است.
در فرهنگ اسلامی، در دنیا، درخت، زراعت، گل و سرسبزی سفارش شده و در قرآن کریم مورد بحث و سفارش قرار گرفته.
به بعضی از درختان و میوه ها توجه شده یا سوگند یاد شده است. مثل زیتون، انجیر و...
در آخرت هم. وجود درختان،سبزه ها میوه هاو نهرها بسیار تکرار شده است.
در سوره ی واقعه می فرماید : «افرءیتم ما تحرثون و انتم تزرعونه ام نحن زارعون».
برخی از گل ها و گیاهان نام بزرگان دين را دارند مثل گل محمدی گل نرجس و...
در فرهنگ های مختلف جهان درختان مقدسی وجود دارد مانند سرو، کاج، چنار، تاک، نخل، تاک، تاق، انجیر، زیتون، توت و...
در تویسرکان، چنار و تاک شهرت بیشتری دارند و غالباً به آن ها دخیل می بندند.
چنار باغوار به باور مردم ٢٠٠٠سال عمر دارد و ارتفاع آن را ٣٠ متر و قطر آن را ٨ متر ذکر کرده اند.
تاکنون دو بار آتش گرفته که بار دوم سال ١٣٧٩ بود. بعد از این حادثه مقاله ای در مورد چنار در ادب فارسی، چنار باغوار و علت آتش گرفتن طبیعی و مصنوعی آن قلمی شد که در روزنامه ی اطلاعات آن سال به چاپ رسید.
در تویسرکان چنارها در مکان های مقدس مانند مساجد و امامزاده ها یافت می شوند و تقدس دو طرفه ای پیدا می کنند.
چنار باغوار چند سالی است دچار فرسودگی و خزان زدگی شده و جا دارد علت آن بررسی شود.
چنارهای دیگری در کمربسته (شش شاخه ی رسته از یک ریشه)، چنار چمن شیخ چغندر (قطع شده)، چنار امامزاده هارون کرزان (قطع شده)، چنار امامزاده محمد کندر (شاخه ها رفته، تنه باقی مانده) و در برخی باغ ها، چنار های دیگری کم سال تر وجود دارد.
از دیگر درختان مقدس تویسرکان تاک سر سوری (بالاتر از پل قاضی) و تاک های نزدیک امامزاده ها (امامزاده کوه سرابی)، عناب های سر سوری هستند که هنوز به آن ها دخیل می بندند.
البته برخی برای چنار باغوار پیری ذکر می کنند یا پیر و چنار را با هم مقدس می شمارند.
درخت توت میان تهی سر راه امامزاده کوه سرابی هم حاجت ده بود (با کشیدن جاده از بین رفت).