آثار فرهنگی تویسرکان _مساجد و حسینیه ها *توضیح و تکمله *

آثار فرهنگی تویسرکان _مساجد و حسینیه ها توضیح و تکمله

آثار فرهنگی تویسرکان
١۶ _مساجد و حسینیه ها
*توضیح و تکمله *
پیش از این گفته بودیم که شرح مفاخر و آثار فرهنگی تویسرکان، ابتدا در چند گروه مربوط به تویسرکانی ها، بارگزاری می شود تا بعد از نقد و نظر و تکمیل در وبلاگ «انجمن دوستداران مفاخر و آثار فرهنگی تویسرکان» ثبت گردد.
تاکنون دوستان و همشهریان عزیزی نقطه نظرات اصلاحی خود را چند بار به این بنده رسانده اند.
از چنین علاقه مندانی جناب آقای حاج رضا حسین وزیری هستند که با سپاس از ایشان تکمله ی مسجد دستجرده (امام زمان عج) را از مطالب این بزرگوار به اختصار ذکر می کنیم.
بنای اولیه مسجد دستجرده در سال ١٢٨۵ش بوده است. بانی مسجد مرحوم حاج عنایت می باشد که قبر ایشان جلو ورودی (اکنون مغازه شده) مسجد به امانت قرار داشته بعد به جوار امامزاده زید منتقل می شود. (حدود شصت سال پیش)
در سال ١٣١۶ ش احداث خیابان انقلاب، باعث عقب نشینی و ازبین رفتن حیاط مسجد می شود.
در شمال مسجد قناتی بوده به نام شاهپور آباد که مسجد و مردم از آن استفاده می کرده اند.
در شرق مسجد بر دیوار مسجد و دیوار همسایه ی مسجد، طاق بزرگی بوده که کوچه ای مسقف برای عبور و مرور به وجود آورده است.
در غرب مسجد ساختمانی دو طبقه بوده که طبقه پایین مغازه و سرویس بهداشتی و طبقه ی فوقانی حسینیه ای به نام «غریب خانه» برای بی سرپناهان و مسافران وجود داشته است.
بزرگان محل هزینه مسجد را تأمین و هیأت امنا مسجد بوده اند که برای اختصار به زمان دیگری وا می گذاریم.

١۶_٨ حسینه های تویسرکان
حسینیه، زینبیه، مهدیه، بیت ال.... (اخیراً) در فرهنگ مذهبی ما، اولین کارکردش برای استفاده ی کسانی بوده است که نمی توانسته اند در مسجد داخل شوند و به عبادت و شنیدن آیات و احکام بپردازند.
حسینیه ها در عین حال فضای محدودتر و کم هزینه تری هم برای برنامه های مذهبی بوده است.
کارکرد دیگر حسینه، پذیرش سر ریز مساجد هنگام مراسم پر جمعیت مثل نمازهای عید رمضان، شب های احیا، هنگام عزاداری محرم و صفر یافته است.
از موارد استفاده ی دیگر حسینیه ها (غریب خانه) بودن آن ها بوده است، یعنی مکانی برای مسافران و غریبان (در غیاب هتل و مسافرخانه و...) و بی سرپناهان.
حسینه ها در مواقع بحران و حوادث طبیعی هم کارکرد مثبتی داشته اند.
حسینیه ها محل امداد و پشتیبانی، امداد رسانی، تهیه غذا و نذرها و انجام مراسم مذهبی خانم ها مثل (سفره انداختن های مزین به نام معصومین و امام زادگان) هم بوده است.
حسینیه ها حکم مسجد ندارند یا به وسیله اهل محل یا بانی خاص ساخته شده اند.